Stilstand is achteruitgang
Met niks doen gaan we snel dood. Wat is ons doel op aarde überhaupt? Luister naar dit verrassende antwoord van Prof. Jan Ravesloot.
Use it or lose it, aldus Prof. Ravesloot. Stop met niks doen, opstaan en op stap!
Waarom is spiermassa belangrijk?
Voordat we ingaan op de vele redenen waarom spiermassa zo belangrijk is, een korte opmerking over sarcopenie, die wordt gedefinieerd als een bepaald verlies van spiermassa en kracht (ongeveer 3-5%). Sarcopenie is een zeer waarschijnlijk gevolg van veroudering, evenals van bepaalde gezondheidsproblemen.
Het wordt geassocieerd met een laaggradige inflammatoire situatie (onstekingen), evenals de productie van schadelijke stoffen (oxidatieve stress) en verminderde spiereiwitsynthese.
Spiervezels worden vervangen door vet en bindweefsel. Als gevolg hiervan is er verlies van structurele en contractiele spierfunctie, evenals verlies van metabolische functie.
Vervolgens is er vaak een sterke associatie met verhoogde insulineresistentie, minder bloedsuikerafvoer en verhoogde neiging tot het ontwikkelen van diabetes type 2.
Nu op naar de voordelen van spiermassa….
Meer spiermassa voor een langer leven:
Spiermassa is omgekeerd geassocieerd met risico op overlijden Personen met sarcopenie, gedefinieerd als het verlies van spiermassa en spierkracht, hebben mogelijk een 60% toename van het relatieve risico op overlijden in vergelijking met mensen zonder sarcopenie.
Meer spiermassa voor betere gezondheidsresultaten
Van een langer verblijf in het ziekenhuis tot meer ernstige complicaties, tot een slechter fysiek functioneren, lage spiermassa wordt geassocieerd met slechte gezondheidsresultaten. Daarom is het vergroten van de spiermassa de sleutel voor het optimaliseren van je kansen op een lang en gezond leven.
Maar daar stopt het niet mee..
Om het risico op chronische ziekten te verminderen
Een lage spiermassa is geassocieerd met een verhoogd risico op chronische ziekten zoals hartaandoeningen en kanker.
Voor het opbouwen en behouden van sterke botten
En spiermassa hangt nauw samen met botdichtheid. De stimulatie van botgroei vereist de mechanische belasting van botweefsels, oftewel weerstandstraining (krachttraining, die spieren opbouwt.
Botdichtheid wordt ook positief geassocieerd met je levensduur, omdat kwetsbaarheid en een verhoogd risico op fracturen nauw samenhangen met een kortere levensduur.
Krachttraing zorgt voor en sterkere grotere en functionelere spiermassa én ook voor betere botdichtheid.
Twee voor de prijs van een.
Voor gezonde weefsels en organen
Voldoende spiermassa is essentieel voor het op peil houden van bepaalde bouwstenen (eiwitten of meer specifiek aminozuren) in het bloed. Dit is nodig voor weefsels en organen zoals de huid, hersenen, hart en lever om te overleven, te gedijen en gezond te zijn..
Voor verminderd risico op overgewicht
Het hebben van minder metabolisch actief weefsel, droge spiermassa, kan gedurende langere tijd bijdragen aan een verhoogde energieonbalans, waardoor de energie-inname het energieverbruik overtreft. Zo kan de energie die per dag vrijkomt als gevolg van spiereiwitsynthese variëren van ongeveer 485 calorieën per dag bij een jonge man die gespierd is, tot ongeveer 120 calorieën per dag bij een actieve oudere vrouw (Wolfe 2006).
Hoewel het energieverbruik dat gepaard gaat met grote spiermassa bij bijzonder overgewicht onvoldoende kan zijn om de energie-inname te compenseren, kan de toegenomen spiermassa worden benut om het energieverbruik te verhogen en gewichtsverlies te bevorderen.
Herstel van ziekte
Spiermassa speelt een cruciale rol bij het herstel van ziekte en een ontstekingsreactie. Spierkracht en functie staan centraal in het herstelproces.
Verhoog de stofwisseling
Het energieverbruik in rust is de grootste component van het totale energieverbruik en het energieverbruik gerelateerd aan het spiermetabolisme is de enige component die aanzienlijk kan variëren.
Grote variaties in spiermassa zijn mogelijk en spierweefsel vraagt meer energie dan vetweefsel. Bovendien variëren de snelheid van spiereiwitomzetting, de spiereiwitsynthese en -afbraak ook en zijn ze verantwoordelijk voor het energieverbruik van rustende spieren.